De inleiding van deze docu is zo weggelopen uit Borat. Verslaggever woont een traditioneel sportevenement bij in Kirgizië. Twee teams te paard moeten proberen het lijk van een geit in een put te werpen. De reporter laat zich op een paard hijsen met een dode geit en kan, bijna kokhalzend, nog net uitbrengen dat dit programma gaat over een andere mooie traditie in het land: het schaken van bruiden.
Het is een verwarrend programma. Beweerd wordt dat driekwart van de huwelijken in Kyrgystan door kidnapping tot stand komt – we zien beelden van ontvoeringen met gespartel en gegil, een bruiloften met een sombere bruid en een interview met een vrouw die het is overkomen. Deskundigen stellen dat de praktijk illegaal is en leidt tot slechte huwelijken, mishandeling, scheiding, het verscheuren van families en zelfmoord. Maar we zien ook dat soms het verzet van de bruid puur voor de vorm is. De filmploeg woont een ontvoering bij die in scène gezet lijkt. Een vriendin van de bruid helpt nota bene mee. Een filmer die er een kritische speelfilm over maakte, vertelt ook dat meisjes bij een ‘normaal’ huwelijksaanzoek altijd nee zeggen, omdat dat nu eenmaal zo hoort.
Maar een moeder betreurt haar dochter, die zelfmoord pleegde. Haar familie had haar eerst teruggehaald, maar na protesten van de familie van de bruidegom weer ingeleverd. (34:44)
